Geschiedenis van de Surinaamse Parochie Petrus Donders
De geschiedenis van de Surinaamse parochie begint in het jaar 1960 met pater v.d. Drift, studentenmoderator in Rotterdam, die vieringen en samenkomsten organiseert. In 1972 volgt pater Bouwman hem op, die aangemoedigd door Deken van Oosterum, maandelijks voorgaat in één vaste viering.
Iedere derde zondag van de maand is er dan een eucharistieviering in de kapel van de zusters franciscanessen van Bennebroek in de Robert Fruinstraat te Rotterdam. Verschillende mensen waaronder dhr. L. Jardin, mevr. L. Bastin, mevr. M. Hooplot, mevr. Tjon, fam. Goormachtig e.a. zetten zich in om aan deze vieringen meer bekendheid te geven. Langzaam groeit de geloofsgemeenschap.
Als na enkele jaren, in 1975, pater Bouwman ziek wordt, neemt pater Van de Paverd, van de orde van de Witte Paters, het van hem over. In 1976 vertrekt pater Van de Paverd weer naar een missie en neemt pater F. Gilles zijn plaats in. Hij bezoekt veel mensen, probeert jongeren te motiveren en zet zich in om de Surinaamse cultuur te leren kennen. In 1979 reist hij af naar Suriname. Als hij op 22 augustus 1980 overlijdt, is dat een groot verlies voor de Surinaamse geloofsgemeenschap met wie hij intussen een hechte band heeft opgebouwd.
In de jaren die volgen is het onzeker of er nog wel een pastoor benoemd kan worden voor de Surinaamse parochie. Diverse invallers zetten zich in om eucharistievieringen mogelijk te maken. Deze invallers zijn niet altijd beschikbaar, waardoor vieringen onregelmatig of soms helemaal niet kunnen doorgaan.
De parochianen van de Surinaamse gemeenschap laten het er echter niet bij zitten. Zij doen wederom een beroep op Deken van Oosterum om op regelmatige basis, zoals in het verleden, te kunnen vieren en na afloop ontmoetingen te kunnen organiseren. Van Oosterum geeft alle medewerking, waardoor zij op zoek gaan naar een vaste priester. Op hun verzoek komt pater Donicie uit Nijmegen om elke derde zondag van de maand naar Rotterdam om voor te gaan in een eucharistieviering.
De afstand overbruggen doet hij met veel liefde. Dit hoeft hij echter niet al te lang te doen, omdat in 1982 twee paters van de Orde van Dominicanen zich aandienen, namelijk pater Martin Vijverberg o.p. en pater Ben Vocking o.p. Zij zijn ieder voor de helft van de tijd beschikbaar voor de Surinaamse parochie en ze gaan om de beurt voor in de eucharistieviering die inmiddels is verhuisd naar de Nicolaaskerk, omdat de Surinaamse geloofsgemeenschap in de loop van de tijd flink is gegroeid.
In 1997 verhuist de geloofsgemeenschap opnieuw, dit keer naar het kerkgebouw van de parochie H.H. Barbara en Verlosser aan de Crooswijkseweg. Pater Vocking is de vaste voorganger, maar vanwege andere werkzaamheden binnen de dominicanenorde moet hij in 2008 een punt zetten achter zijn werkzaamheden voor de Surinaamse parochie.
In datzelfde jaar moet de geloofsgemeenschap wederom verhuizen omdat het kerkgebouw wordt gesloten. De parochie vindt onderdak in de Pax Christikerk in de wijk Spangen waar wordt samengewerkt met de Mariaparochie. De nieuwe pastoor wordt Chris Bergs die ook plebaan is van de kathedraal van Rotterdam. Als hij in mei 2019 plotseling overlijdt, is dat voor de Surinaamse gemeenschap een grote schok. Bisschop Van den Hende van Rotterdam zorgt er persoonlijk voor dat de maandelijkse eucharistievieringen kunnen doorgaan.
Sinds oktober 2020 is pater dominicaan Michael-Dominique Magielse o.p. de vaste priester voor de Surinaamse parochie. Elke tweede en vierde zondag van de maand zijn er eucharistievieringen.