In gesprek met ...

In 2012 heb ik besloten om lid te worden van de Surinaamse Charismatische gebedsgroep, die deel uit maakt van de parochie Petrus Donders. Ik wist er niet veel van, wat ik wel wist was dat een groep mensen bij elkaar komen om te bidden, God te loven, te prijzen en te danken. Mijn eerste dag was goed bevallen, ik moest wel even wennen aan hoe alles aan toe ging. Maar toen ik thuis was had ik zo'n blij gevoel. Ik had nooit zoveel achter elkaar gebeden. Ik vond het wel voor de eerste keer een lange zit. Maar daarna ben ik langzamerhand aan gaan wennen en het is nu een vast onderdeel van mijn leven om op de woensdag middag de bijeenkomsten van de groep bij te wonen en mee te doen. Ik ga er met veel plezier naar toe en voor mij is dit een verrijking van mijn geestelijk leven.

De bijeenkomsten beginnen om vier uur met Mothers Prayers (Biddende moeders), moeders die samen voor hun kinderen en kleinkinderen en kinderen over de hele wereld bidden. In onze samenkomsten verenigen wij ons in gebed en leggen wij de namen van onze kinderen in het mandje aan de voet van het kruis. Wij bidden voor bescherming, om vergeving, om eenheid en wij danken ook voor het moederschap en ook een gebed wanneer wij de namen in het mandje leggen. Na dit gebed gaan de moeders 1 voor 1 naar voren en leggen de namen van de kinderen in het mandje. Wij sluiten af met gebed voor moeders. Na een korte pauze vervolgen we met een korte dienst met het gebed van de Goddelijke Barmhartigheid en in de Maria maand het rozenkrans gebed. Verder wordt er gezongen en gebeden en gelezen uit de Schrift (daglezing). Met deze groep heb ik kennis gemaakt met de aanbidding , één uur stil te zitten bij de Heer, in de aanbiddingsruimte in de kathedraal Laurentius & Elisabeth.

Ik ben al zo’n zo'n vijf jaar trouw lid. In deze periode heb ik veel geleerd. De wijze lessen probeer ik door te geven aan mijn kinderen en kleinkinderen en hen te interesseren voor een rijkere geestelijk leven. Met vallen en opstaan lukt dit mij aardig moet ik zelf toegeven.

Naast deze groep ben ik ook lid van het koor. Met zijn allen proberen wij met vallen en opstaan sfeer en luister te brengen bij de eucharistie- en Woord en Gebedsdiensten. Zelf ben ik geen grote zangeres. Maar onder de bezielende leiding van Cisca kan zelf een papegaai zingen als een nagtegaal. Niet dat ik er één ben!. Maar met voldoende inzet lukt het wel. Hahahahaha???

Ik voel mij vereerd en prettig bij dat ik lid ben van deze groepen en zo de kans krijg God te loven, te prijzen en iets terug kan geven aan mijn mede mensen van wat ik van de Heer heb ontvangen. Ik voel mij een gezegend mens. (OKTOBER 2018)