Keti-Koti 2023

Traditioneel herdenken wij op 1 juli de afschaffing van de slavernij. Tegelijkertijd gedenken wij - nazaten van detot “ slaafgemaakten” - onze voorouders en vieren wij onze vrijheid. In het jubileumjaar is het herdenkenfeestelijk ingeluid op 25 juni met een eucharistieviering met lofprijzing endankzegging waarin ook aandacht besteed werd aan het slavernijverleden. Na dedienst waren er twee overdenkingen.

De eersteoverdenking van Marie was een korte reis vanaf de ontstaansgeschiedenis vanSuriname als aangespoeld land, de onvrijwillige trans-Atlantische verplaatsingvan grote groepen mensen tot de grote volksverhuizing sinds de onafhankelijkheid(1975). Daarbij stelde zij drie vragen.

- Is Nederland het beloofde land waar we ooit massaal en vrijwillig naar toetrokken?

- Zijn wij in het beloofde land echt vrije mensen?

- Is de tijd waarin wij nu leven de tijd waarop wij gewacht hebben om echt vrijte zijn.

De overweging werd afgesloten met de verzuchting: O wanneer, o wanneer?

In de tweedebijdrage (Anton en Jaap) stonden de recente ontwikkelingen rondom hetslavernijverleden centraal. De beide inleiders vroegen zich af hoe hetaanbieden van excuses en het vragen om “Reparations” daadwerkelijk een bijdragekunnen leveren om echt vrij te zijn.

In de boekenstand waren er boeken over het slavernijverleden, romans en klederdrachten(hoofddoeken) ter inzage ten toon gespreid.

De dag werdafgesloten met een gezellig samen zijn (met muziek) en discussies.